Wennen en aanpassen

Het is nu vrijdagavond en ik ben klaar met werken. Gelukkig, het is eindelijk weekend!! Ik zweet nu weer behoorlijk, het is nu ongeveer 35 graden, ik ben maar binnen gaan zitten en de ventilator op zijn hoogste stand gezet. Ik klaag niet hoor hehe:)

Mijn stage is heel interessant op alle vlakken. Allereerst is er het cultuur, mentaliteit en taalverschil. Surinamers (teminste bij mij op het werk) hechten veel waarde aan manieren, kleding en goed gedrag. Nu denk je, dat is in Nederland ook zo, maar hier is het gewoon anders en ook strenger. Ik had al eerder gemeld dat er een strenge kleding policy is, niets mag strak zitten en ze letten gewoon op je, hoe je zit en hoe je eet.

Ik werk dus bij de Justitiële Kinderbescherming, dit valt onder het Ministerie van Justitie. De bedoeling van het J.K.B is om jeugdige delinquenten te begeleiden en ze te volgen na hun zitting en veroordeling. We moeten o.a. intake gesprekken met ze houden en voorlichtingsrapporten voor de rechters schrijven. Om een goed voorlichtingsrapport te maken moeten we op huisbezoek, met de familie en alle belangrijke referenten praten van de betrokkene. Ik ben nog maar één keer op huisbezoek geweest, en dat was in mijn eerst week dus ik liep nog mee met mijn stage begeleidster.
Maar het zijn best wel heftige zaken af en toe, die je niet zomaar in NL vind.
Het is redelijk pittig, want ik moet nog erg wennen aan het taalgebruik, sommige jongeren praten Nederlands en Surinaams door elkaar, en ook snel dus dat is soms moeilijk te volgen. Daarnaast zijn hun (voor)namen ook redelijk ingewikkeld, maargoed, dat komt allemaal wel goed.
Er werken hier bijna alleen maar vrouwen, dat is wel grappig. Ik begin om 7.00 en ik eindig om 15.00, maar soms mag ik ook eerder weg. Dit betekent dat ik om 6 uur elke dag eruit moet, het is echt onwerkelijk, ik heb nog nooit zo vroeg opgestaan, ik ben echt geen ochtendmens, dus je begrijpt al hoe dat gaat. Mijn huisgenoten hebben dat ook al gemerkt denk ik, ik praat niet zoveel s’ochtends, beetje opstart problemen. En die oploskoffie trek ik niet. Rond tien voor 7 stap ik op mijn mountinbike en fiets ik naar mijn werk, dit duurt dus ongeveer 10 minuten.

Woensdagavond ben ik uitgeweest met mijn huisgenoten. We gingen naar Millenium, dit is een tent dat alleen maar leuk is op woensdag (is mij verteld). Nou, het was ook echt een leuke club, de sfeer was heel gemoedelijk en je kon ook gewoon een beetje chillen aan de bar. Het enige probleem was dat ik om half 4 in mijn bed lag en om kwart voor 6 er weer uit moest naar mijn stage. Ik had gelukkig geen kater want ik had niet zoveel gedronken, het was alleen de moeiheid die af en toe opspeelde. Maarja, het is ook gebruikelijk bij mij op mijn werk dat sommige mensen sporadisch in slaap vallen achter hun bureau?! Naahh, maar dat doe ik niet, toen ik thuis kwam heb ik lekker bijgeslapen:)

Vrijdag overdag ben ik nog even naar de stad geweest met een huisgenoot om kleding te shoppen, helaas deden de pinautomaten het niet meer dussss gaat een beetje moeilijk.. :(. Toen zijn we even een drankje gaan doen en daarna naar huis gegaan..

Nu ga ik zometeen eten...
Ik heb wel wat foto's gemaakt, maar ben een beetje inspiratieloos, dus als jullie nog iets speciaals willen zien?! hihi:)
-xxx-